มาตรฐานและกฎระเบียบ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุระบบการกำหนดเส้นด้ายใยแก้วสิ่งทอ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการกำหนดพทาเลตในสิ่งทอด้วยแก๊สโครมาโตกราฟี–แมสสเปกโตรเมตรี (GC-MS)

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการประเมินลักษณะของผ้าสิ่งทอหลังจากเกิดรอยยับ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีทดสอบสามวิธีที่ใช้สำหรับกำหนดเส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย (เช่น ค่าเฉลี่ยของเส้นผ่านศูนย์กลางจริง) ของเส้นใยหรือเส้นลวดหลักในผลิตภัณฑ์แก้วสิ่งทอ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย รวมถึงวิธีการให้คะแนนและการทดสอบโครงสร้างสลิงที่ทำจากเชือกไฟเบอร์ ใช้ได้กับเชือกที่ทำจากเส้นใยโพลีเอทิลีนโมดูลัสสูง (HMPE) ซึ่งมีหมายเลขอ้างอิงขั้นต่ำ 12 และหมายเลขอ้างอิงสูงสุด 72

มาตรฐานนี้ระบุวิธีการกำหนดความหนาเฉลี่ย ความหนาภายใต้โหลด และการกู้คืนหลังการอัดของเสื่อแก้วสิ่งทอแบบสับเป็นเส้นและเส้นใยต่อเนื่อง

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการทดสอบสำหรับการวิเคราะห์เชิงปริมาณของปริมาณเซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส ลิกนิน เพคติน ไขมัน และไขในเส้นใยแฟลกซ์

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการทดสอบเพื่อหาค่าความต้านทานแรงดึงความหนาเต็มในแนวยาวและการยืดตัวที่แรงอ้างอิงและจุดแตกหักของสายพานลำเลียงที่มีซากสิ่งทอ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุคำศัพท์และคำจำกัดความที่เกี่ยวข้อง ซึ่งโดยทั่วไปจะใช้สำหรับวัสดุ ผลิตภัณฑ์ การใช้งาน คุณสมบัติ และกระบวนการเซรามิกละเอียด (เซรามิกขั้นสูง เซรามิกทางเทคนิคขั้นสูง) เอกสารนี้ยังมีคำศัพท์แบบย่อซึ่งได้รับการยอมรับโดยทั่วไปในเอกสารทางวิทยาศาสตร์และทางเทคนิค พวกเขาจะได้รับพร้อมกับข้อกำหนดและคำจำกัดความหรือคำอธิบายแบบเต็มที่สอดคล้องกัน

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการวัดการโก่งตัวของกระเบื้องเซรามิกเพื่อคำนวณรัศมีความโค้ง หมายเหตุ ISO 13006 ให้ข้อกำหนดคุณสมบัติสำหรับกระเบื้องและข้อมูลที่เป็นประโยชน์อื่น ๆ เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์เหล่านี้