อุตสาหกรรมสิ่งทอ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการประเมินการทำงานของการลดการสัมผัสยุงและการป้อนเลือดผ่านผ้ากันยุงโดยไม่คำนึงว่าสารเคมีจะได้รับการบำบัดหรือไม่ก็ตาม มีวิธีการทดสอบสำหรับประเมินการทำงานนี้โดยไม่ใช้คนหรือสัตว์เป็นแหล่งป้อนเลือด

มาตรฐานฉบับนี้อธิบายถึงการวัดค่าความต้านทานแผ่นของโครงสร้างสิ่งทอที่นำไฟฟ้าหรือโครงสร้างนำไฟฟ้า

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการทดสอบสำหรับการกำหนดกิจกรรมการลดลงของผลิตภัณฑ์สิ่งทอกับโปรตีนเฉพาะซึ่งแสดงปฏิกิริยาของแอนติเจนและแอนติบอดี มาตรฐานนี้ระบุเฉพาะกิจกรรมการลดโปรตีนบนพื้นผิวของผลิตภัณฑ์สิ่งทอเท่านั้น ไม่ได้ระบุวิธีการทดสอบเพื่อประเมินปฏิกิริยาภูมิแพ้ต่อมนุษย์

มาตรฐานฉบับนี้ระบุข้อกำหนดสำหรับการจัดการกระต่ายแองโกร่าที่เลี้ยงตามหลักการสวัสดิภาพสัตว์

มาตรฐานฉบับนี้ระบุระบบการกำหนดเส้นด้ายใยแก้วสิ่งทอ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการกำหนดพทาเลตในสิ่งทอด้วยแก๊สโครมาโตกราฟี–แมสสเปกโตรเมตรี (GC-MS)

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีการประเมินลักษณะของผ้าสิ่งทอหลังจากเกิดรอยยับ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุวิธีทดสอบสามวิธีที่ใช้สำหรับกำหนดเส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย (เช่น ค่าเฉลี่ยของเส้นผ่านศูนย์กลางจริง) ของเส้นใยหรือเส้นลวดหลักในผลิตภัณฑ์แก้วสิ่งทอ

มาตรฐานฉบับนี้ระบุข้อกำหนดที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย รวมถึงวิธีการให้คะแนนและการทดสอบโครงสร้างสลิงที่ทำจากเชือกไฟเบอร์ ใช้ได้กับเชือกที่ทำจากเส้นใยโพลีเอทิลีนโมดูลัสสูง (HMPE) ซึ่งมีหมายเลขอ้างอิงขั้นต่ำ 12 และหมายเลขอ้างอิงสูงสุด 72

มาตรฐานนี้ระบุวิธีการกำหนดความหนาเฉลี่ย ความหนาภายใต้โหลด และการกู้คืนหลังการอัดของเสื่อแก้วสิ่งทอแบบสับเป็นเส้นและเส้นใยต่อเนื่อง